Вольны танец – гэта рух без вызначанай стылістыкі выкананьня, постановачнай харэаграфіі або мэты быць паказаным гледачу. Гэта рух, які станаўся танцам-імпрывізацыяй, які нараджаецца ў момант часу ў канкрэтнага чалавека і развіваецца ў гісторыю, якая заснавана на ўнутраных перажываннях гэтага чалавека.
Важнейшая цэннасць гэтай практыкі – гэта асабісты вопыт танцуючага. І яго развіццё вызначаецца якасцю ўвагі і здольнасьцю ствараць злучэньне з тым, што рухае гэтага чалавека.
“5 рытмаў” – гэта каранёвая практыка ў падыходзе свабоднага танцу, створаная Габрыэлай Рот у 1960-я гг у Амерыцы, і з таго часу стала адной з папулярных і паважаных тэхнік працы з целам у ЗША і Еўропе.
Сёння “5 рытмаў” называюць медытацыяй у руху і танцы, якая дапамагае прабуджаць цела і, такім чынам, даць адпачыцнак розуму.
Асноўная канцэпцыя гэтай практыкі заключаецца ў тым, што ўсё навокал нас прадстаўляе сабой энергію, якая рухаецца хвалёй і рытмамі. У асобным парадку змяняюцца пяць рытмаў:
1. Паток – плаунасць і непрырыунасць хвалi.
2. Стаката – рытмічнасць, яснасць і паўтаральнасць.
3. Хаос – змешанасць усёга, бурны і неўпарадкаваны.
4. Лірычнасць – лёгкасць, плаунасць, гарманічнасць і выразнасць.
5. Нерухомасць – змяшчэньне і пераход да становішча спакойства.
Танец, які ўключае ўсе пяць рытмаў, называецца “хваляй”. Шмат практыкуючых “5 рытмаў” танцуюць прынамсі адну хвалю кожны тыдзень працяглы час.
Гэтая хваль ёсць цэнтральным элементам гэтай практыкі.